Op maandag 18 november 2013 gaat de Ouderenweek van start. Tijdens die week bieden tal van ouderenverenigingen, woonzorgcentra, lokale dienstencentra en lokale ouderenadviesraden een uitgebreid programma aan voor de ouderen uit hun buurt.



Waarom een Ouderenweek?



Heel wat ouderen dragen elke dag hun steentje bij aan de samenleving: zij zorgen voor hun kinderen en kleinkinderen, zetten zich in voor mantelzorg en vrijwilligerswerk. Dit wordt te weinig erkend, want vaak worden ouderen enkel gezien als een last.

Iets meer dan één op de tien Belgische ouderen is ondervoed. Het aantal ouderen dat ondervoed is of een reëel risico heeft om ondervoed te raken, neemt de laatste jaren ook niet af. Dit blijkt zowel uit wetenschappelijke onderzoeken als uit de praktijk van zorgverleners. Het risico op ondervoeding neemt toe met de leeftijd en de verwachte stijging van het aantal ouderen kan dus resulteren in een toename van dit gezondheidsprobleem. Daar komt nog bij dat ondervoeding door ouderen zelf en door hun omgeving meestal niet tijdig wordt onderkend en de gevolgen ervan onderschat worden. In een advies aan minister Vandeurzen vraagt de Vlaamse Ouderenraad dan ook met aandrang meer aandacht voor het probleem van ondervoeding, vooral bij de oudste ouderen.

De Vlaamse Ouderenraad vindt de resultaten van het onderzoek naar het standpunt van Vlamingen tegenover de gezondheidszorg en de keuzes van de betaalbaarheid onrustwekkend. Professor emeritus Mark Echardus voerde dit onderzoek uit in opdracht van de Socialistische Mutualiteiten. Vier op de tien Vlamingen vindt dat een 85-plusser een ingreep van 50 000 euro niet waard is. De Vlaamse Ouderenraad vindt een gezondheidszorgbeleid dat uitsluit op basis van leeftijd onaanvaardbaar en oordeelt dat dit leeftijdsdiscriminatie is. Leeftijd mag geen criterium zijn om het recht op de terugbetaling van gezondheidszorg te bepalen.

De Vlaamse Ouderenraad zet in het kader van de jaarlijkse Ouderenweek in op leeftijdsvriendelijke wijken, buurten en gemeenten. De Vlaamse Ouderenraad wil lokale ouderenadviesraden, samen met de ouderenverenigingen, de lokale dienstencentra en de ouderenzorg aanzetten om leeftijdsvriendelijke initiatieven in de gemeente op te starten.

38 procent van de Belgen wil niet werken tot de wettelijke pensioenleeftijd van 65 jaar. Dit blijkt uit de nationale pensioenenenquête van verzekeraar Delta Lloyd Life. Dat terwijl langere loopbanen nodig zijn om de pensioenen betaalbaar te houden. Puur egoïsme van de ouderen?

Onder de titel Help, ik ben een 55-plusser (De Standaard van 6 april) pikt nieuwsmanager Karin de Ruyter het niet dat ze als 55-jarige op haar leeftijd wordt aangesproken. Zij weigert terecht om alleen op grond van haar leeftijd te worden benaderd als senior. Die 'bejaardenkorting' krijgt bij het reisbureau. Die volgens Bloso plots niet meer moet sporten maar mag 'sportelen': aangepaste sportactiviteiten zoals curling, petanque of minigolf beoefenen (met koffie en taart toe), tegen een schappelijke prijs en bij voorkeur op een voor werkenden ongeschikt moment. Een senior ook die een pak reclamefolders in de bus krijgt die de weg wijzen naar activiteiten of producten van de 'seniorenmarkt'.

Liliane is 72 jaar, woont alleen op het platteland en neemt regelmatig de zorg op voor haar zieke buurvrouw. Zoals Liliane zijn er duizenden ouderen die zich inzetten voor hun medemens en een waardevolle rol opnemen. Toch ondervindt Liliane dagelijks belemmeringen en kan ze op die manier op een minder 'goede' manier oud worden. Toneel is voor Liliane haar grote passie, daarom woont ze graag regelmatig een toneelvoorstelling bij. Maar nu ze wat ouder wordt en haar man overleden is, is ze afhankelijk van derden of het openbaar vervoer om op haar bestemming te geraken. Omdat Liliane landelijk woont, is het voor haar onmogelijk om na een voorstelling met het openbaar vervoer terug thuis te geraken. De buren springen bij waar kan, maar zijn niet altijd beschikbaar.

Een goed uitgebouwd en toegankelijk openbaar vervoer garandeert de basismobiliteit voor iedereen, zeker ook voor de ouderen. Het biedt ouderen mobiliteitskansen die cruciaal zijn voor de sociale integratie, sociale en culturele participatie, het behoud van de autonomie en de mogelijkheid om in de vertrouwde omgeving te blijven wonen. Op deze manier draagt het openbaar vervoer bij aan de kansen tot actief ouder worden.